Saèd Fanari was een succesvolle directeur in de culturele wereld van Aleppo, tot de oorlog uitbrak. Met zijn barre vlucht naar Nederland verloor hij niet alleen veel familie, maar ook zijn geld, status en netwerk. In het Asielzoekerscentrum in Heerhugowaard voelde het alsof hij niemand meer was. 's Nachts gebruikte hij de knutselspullen van zijn kinderen om te schilderen en probeerde zichzelf zo opnieuw uit te vinden. Binnenkort krijgt hij de kans om een paar doeken te tonen in het Stedelijk Museum van Amsterdam. Maar wat laat je van jezelf zien als je identiteit zo is aangetast? Documentairemaker Adinda Akkermans volgt hem in de zoektocht naar wat er rest als je alles verloren bent.
Please click on the link below to listen the documentary report